Iako se vrlo često ne slažem sa nekim odlukama i potezima i znam da kritikujem predsjednika Srbije Aleksandra Vučića, zbog nekih, po mom mišljenju, loših poteza u unutrašnjoj politici Srbije, ali sam veoma zadovoljan državničkim ponašanjem i sjajnim držanjem, jasnim i dobrim stavovima i veoma dobrim intervjuom koji je imao sa Senadom Hadžifejzovićem na Fejs televiziji. Treba biti pošten i reći da je govorio mudro o važnim, suštinskim nacionalnim pitanjima, a sigurno je trebalo imati dobru koncentraciju, preko dva sata i 30 minuta odgovarati na brojna nezgodna pitanja u teškom intervjuu i ne baš prijatnoj i ugodnoj atmosferi.
Vučić je dobro odgovorio na većinu krucijalnih pitanja, ukazao na licemjerstvo većeg dijela međunarodne zajednice, većine bošnjačkih političara i dijela javnosti, koji priznaju nezavisnost Kosova i cijepanje Srbije, ali su spremni da žestoko reaguju, čak prijete ratom kad neko iz Slovenije u javnost plasira besmisleni dokument. Vučić je ponizio Dodika jer je u više navrata istakao da ne podržava njegovu nestabilnu i prevrtljivu politiku i stavove, te jasno naglasio da se zalaže za poštovanje Dejtona u cjelosti, suvereniteta BiH i položaja Republike Srpske u njoj, da je protiv novih podjela i prekrajanja granica na Balkanu, koje se, nažalost, mijenjaju samo krvlju.
Posebno mi se dopalo što je govorio o stradanjima u prošlosti, na obje strane, potrebi da dođe do istorijskog pomirenja i sporazuma između Srba i Bošnjaka, da se spuste tenzije i normalizuju odnosi i da se umjesto prošlosti, iz koje moramo izvući pouke, moramo okrenuti budućnosti, privredi, ekonomiji, oporavku, istinskom pomirenju i normalnom suživotu. Vučić je govorio pažljivo o greškama i tragičnim događajima iz prošlosti, navodio velikane i uzore iz prošlosti, na koje treba da se ugledamo i slijedimo njihov put.
Glupo je meni da analiziram i pravim paralele, ali Vučić je o nacionalnim stavovima, odnosima Srba i Bošnjaka pomirenju i ekonomiji iznosio gotovo identične stavove koje sam iznio prije nekoliko dana, ali i mnogo puta do sada u javnosti u proteklih nekoliko godina. Prava je šteta što se ne iskoristi momenat i što Vučić nema dobre sagovornike u BiH, među liderima Srba i Bošnjaka, da se napravi zaokret, trajno normalizuju odnosi i stabilizuje Balkan. Nadam se iskreno da će većina Bošnjaka shvatiti da im Srbi nisu neprijatelji kojih treba da se boje i da se stalno širi paranoja i fobija od svega što je srpsko ili ima prizvuk srpskog, da su Srbi mnogo postradali u 20-om vijeku i ratovima, kao niko na ovim prostorima, podnijeli veliku žrtvu za slobodu i opstanak, i da je svakom srpskom, ali i bošnjačkom patrioti, istinski stalo do mira, spuštanja svih tenzija, pomirenja, normalnog života i sveopšte obnove.
Nebojša Vukanović
