I dok se u Narodnoj skupštini Republike Srpske, kao i svakom drugom parlamentu i društvima u kojima vlada diktaturija, jedoumlje, tiranija većine nad manjinom, opoziciji ne dozvoljava da slobodno govori, prekidaju se diskusije, oduzima riječ i izbacuju opozicioni poslanici iz sale, jer ne mogu da podnesu i slušaju istina, u Novom Zelandu, kao i drugim slobodnim, uređenim indemokratskim dozvoljeni su svi vidovi demokratskog otpora i borbe.
Tako je prije dva dana prekinuta sjednica novozelandskog Parlamenta nakon što su maorski poslanici organizovali igranje “hake”, vrste tradicionalnog ceremonijalnog plesa, kako bi spriječili glasanje o spornom prijedlogu Zakonu o reinterpretaciji starog Ugovora iz 1840. godine između Britanaca i starosjedilaca Maora. Mnogi Maori vide pokušaj nove interpretacije ovog Zakona kao podrivanje prava domorodačkog naroda u zemlji, koji čini oko 20 odsto stanovništva od 5,3 miliona, pa su njihovi poslanici izbucali prijedlog zakona i tradicionalnim plesom prekinuli sjednicu.
Naime Ugovorom iz Vaitangija, koji je potpisan 1840. godine između britanske krune i više od 500 maorskih poglavara, dogovoreno je kako će dvije strane vladati a tumačenje klauzula u ovom dokumentu i danas diktira zakonodavstvo i politiku na Novom Zelandu. Presude sudova, posebnog maorskog tribunala, progresivno su širile prava i privilegije Maora tokom decenija, ali neki tvrde da su time diskriminisani neautohtoni građani zemlje.
Novozelandska stranka ACT, partner u vladajućoj koalicionoj vladi desnog centra, predložila je nacrt zakona kojim bi se uže tumačenje Vaitangijevog sporazuma uvelo u zakon, što je izazvalo nezadovoljstvo Maora pa su njihovi poslanici u Parlamentu svojim tradicionalnim “hakom” prekinuli sjednicu. Ceremonijalni plesovi u kulturi Maora, koji se često izvode u grupi, uz energične pokrete, ritmično udaranje nogama o pod i naglašene izraze lica, širom svijeta postali su poznati nastupima sportista Novog Zelanda na Olimpijskim igrama, Svjetskim prvenstvima.
Svaka čast Maorima kako se bore za svoja prava, očekuje se da će se burne sjednice nastaviti narednih mjeseci, što je demokratska tekovina uređene i slobodne zemlje. Na kraju samo se treba zapitati šta bi uradio Stevandić ili Anja Ljubojebić da ja, kojim slučajem u znak protesta zaigram prolete u sali Skupštine, da li bi me u trenutku izbacili, proglasili ludakom, što uporno pokušavaju, strpaki svezanog u neku ludnicu i nastojali da me trajno uklone iz Narodne skupštine Republike Srpske, jer ne mogu da podnesu sasipanje istine u lice.
