Jasminkine šale o propalim Poštama i posleratnoj obnovi
Pošte Srpske u poslednje vrijeme bilježe velike gubitke, posluju negativno i nisu likvidne. Dugovanja za neizmirene poreze i doprinose radnicima prešla su 3 miliona, a samo kratkoročne obaveze veće su od ukupne imovine preduzeća za 5,56 miliona maraka. Revizori su u Izvještaju za 2016. utvrdili da kratkoročne obaveze iznose 16,68 miliona maraka, i veće su od imovine preduzeća koja je procijenjena na 11,11 miliona maraka. Rad Pošta Srpske otežavaju česte blokade računa zbog tužbi i neplaćenih obaveza, a samo u Bobar banci Poštama je propalo više od 500 000 maraka.
Direktorica Jasminka Krivokuća je veliki šaljivdžija, i tvrdi da je trenutno teško stanje u Poštama posledica poslijeratne obnove Republike Srpske, u kojoj navodno njeni poštari imaju važnu ulogu!? Svakakvih smo se gluposti i lovačkih priča naslušali proteklih godina od naših funkcionera, ali izjava da su 22 godine poslije rata Pošte dovedene na ivicu stečaja zbog poslijeratne obnove ipak bi trebala ući anale.
Duhovita direktorica Jasna Krivokuća, inače rođena sestra ministarke Srebrenke Golić, nije mogla smisliti nikakvo logično opravdanje za katastrofalno stanje i pogubne rezultate svog rada, pa je pred novinarima počela pričati viceve. Vjerujem da se većina poštara nije nasmijala na njene neslane šale, jer zbog haosa koji je napravila ne mogu otići ni ljekaru niti u penziju, a plate zaposlenima sve su manje.
Jasminka bi trebala da zna da je tačno 22 godine nakon Drugog svjetskog rata, davne 1967. godine, u Hercegovini završen i u rad pušten sistem Hidroelektrana na Trebišnjici sa sistemom jezera, brana i tunela od koga i danas živi cijela regija, a je prije toga podignuta Industrija alata, čitav niz fabrika i puteva koji su povezali primorje sa unutrašnjošću. Slični radovi bili su izvedeni na Neretvi i širom Jugoslavije, i niko nije pokušao da opravda svoje neuspjehe i kriminal ratnim razaranjima i posleratnom obnovom.
Pošte nisu u dugovima zbog tobožnje posleratne obnove već zbog kriminala i haosa. To pokazuju sulude javne nabavke računarske opreme od Prointera, za što su Pošte Srpske samo u ovoj godini bacile milion maraka. Da li je logično fiktivno „širiti“ softvere, mrežnu i računarsku opremu i bacati u džepove oligarha milione u trenutku dok se zbog dugova i tužbi blokiraju računi, radnicima ne isplaću doprinosi, a dobavljačima duguju milioni?
Nažalost Pošte Srpske nisu jedine, jer su u istoj situaciji i pred stečajem većina javnih preduzeća i ustanova. Tako RTRS trenutno ima skoro 20 000 000 KM dugovanja, od čega 5 000 000 KM za neplaćene poreze i doprinose, zdravstvene ustanove i Fond duguju skoro milijardu, Šume Srpske desetine miliona, a čak su i skoro sva javna preduzeća u elektro-energetskom sektoru prošlu godinu završila sa milionskim gubitcima uprkos povećanju cijene električne energije.
Mafija kao tajfun pustoši i uništava sve pred sobom, primarni tumor raširio je metastaze u svim porama društva, a zbog haosa, anarhije, opšteg kriminala i beznađa cijela Republika Srpska je dovedena na ivicu stečaja i bankrota. Petparačke neslane šale o posleratnoj obnovi 22 godine od završetka rata samo govore o ozbiljnosti i bahatosti osionih moćnika koji su potpuno izgubili razum i ne znaju šta rade.
Nebojša Vukanović
