Po ko zna koji put u poslednjih 30 godina, od čuvenih protesta 9-og marta 1991. godine, višemjesečnih protesta 1996, 5-og oktobra 2000-te, masovnih protesta zbog proglašenja nezavisnosti Kosova 2008. do jula 2020. godine, Beograd je u dimu i suzavcu, jake snage policije pokušavaju da sa ulica rastjeraju nezadovoljni narod i građane koji se bore za slobodu i normalan život dostojan čovjeka 21-og vijeka. Predugo borba traje, narod je iscrpljen i umoren dugotrajnom borbom i životom na ivici, stalnim pritiskom, medijskim manipulacijama i zlostavljanjem, negativnom selekcijom, progonom najboljih, siromaštvom, duhovnim i moralnim sakaćenjem…
Ne znam šta smo Bogu zgriješili pa se decenijama borimo za mrvice slobode, normalnost, pravnu državu i odgovornu vlast, da se naš narod progoni i hapsi na ulicama Beograda, Podgorice, Budve, Banjaluke.. Istorija se stalno ponavlja, rijetki su periodi razdoblja mirnog, bezbrižnog i lagodnog života. Studenti su 1968. dobili pendrek po glavi i skupo platili borbu protiv trule crvene birokratije, ali su upravo njihovi protesti doveli do reformi i privrednog uspona 70-ih godina i zlatnog doba Titove Jugoslavije. Beograd je gorio marta 1941. kada su nas “braća” i “saveznici” Englezi gurnuli u rat i masovno stradanje, a krv je padala 1937. kada je narod predvođen patrijarhom Varnavom protestvovao protiv konkordata i izdaje premijera Stojadinovića. Posle krvave litije patrijarh je otrovan, sve je bilo uvod u pakao Drugog svjetskog rata, ali čini mi se da nikad turobni i teški period nije trajao tako dugo i neprekidno kao poslednjih 30 godina.
U svim dešavanjima veoma važnu, nekad i presudnu ulogu, igrale su velike sile i međunarodna zajednica koja je rovarila, postavljala kompradore, preko njih tlačila narod i pretvarala nas u koloniju gledajući svoje interese. Nažalost stranci su uvijek nalazili sluge i kompradore da za njih obave prljave poslove i bili smo plodno tlo i poligon za rovarenje i spletkarenje.
Pobune naroda uvijek su dale neki rezultat jer je vlast nakon njih, ako bi opstala, bila manje bahata i osiona, povela bi bar malo računa o kolektivnim interesima društva i države a ne samo ličnim i partijskim. Žao mi je što su protesti u Beogradu i Srbiji nasilni, što ima dosta povrijeđenih, što se pale automobili i uništavaju objekti, jer nasilje odgovara vlastima i odbija narod i nezadovoljne da izlaze na ulicu. Vjerujem da je stara UDBA i u to umiješala prste, koristeći stare metode diskreditacije protesta i pražnjenja energije i akumuliranog nezadovoljstva. Iskreno se nadam da će napokon proći period vladavine neodgovornih, bahatih, korumpiranih, pohlepnih, marioneta stranaca, kompradora, ludaka, devijantnih, udbaša i šizogenih struktura, da ćemo napokon pronaći i dati šansu normalnim, odgovornim, obrazovanim i pametnim ljudima, iskrenim patriotama koji će graditi institucije i sistem a ne glumiti sredonjevjekovne vladare, koji će voditi mudru i racionalnu nacionalnu politiku, uvesti nas u period mira i obnove, sveopšteg nacionalnog, demografskog, privrednog, kulturnog i moralnog preporoda, jer smo se dosta nahodali i umorili hodeći za slijepim vođama do ivice ponora i duboke provalije.
Nebojša Vukanović
