U rodnim Raptima na Bobanima danas je sahranjen Risto Vidaković, najstariji od trojice braće i bobanskih vitezova Vidakovića. Pokojni Risto iznenada je preminuo u rodnom selu sutra dan Đurđevdana, koji su Vidakovići slavili uz Svetoga Nikolu. Gubitak dva rođena brata, Sava i Neđa u Otadžbinskom ratu, ostavio je duboku i veliku ranu na Ristovom srcu koje je juče iznenada prestalo da kuca. Žrtva koju su trojica braće podnijela za slobodu je velika, a otac Milan i majka Danica, koji su umrli ubrzo nakon Otadžbinskog rata i gubitka dva mlada sina, odgojili su junake kakve majke danas rijetko rađaju, na koje je veoma ponosna njihova sestra Slavka Misita u dalekoj Kanadi.
Braća Vidakovići nisu samo ponos Bobana, već Trebinja i cijele Hercegovine. Još kao mali slušao sam priče o junaštvu, čojstvu i viteštvu braće Vidaković, i bio bih sretan ako bi nekada kao dječak mogao da ih vidim kada bi Savo, Neđo i Risto, borci Bobanske čete, došli kod komšije Dragana Kuduza, njihovog bliskog rođaka. Vojvoda Neđo, komandant Bobanske čete, nije bio poznat samo po junaštvu, već prije svega po čojstvu, o čemu su u svojim memoarima pisali Ratko Dragović Klek i drugi oficiri Hrvatske vojske koji su se divili ne samo junačkom i hrabrom otporu, već čojstvu i viteštvu, ljudskom odnosu prema neprijateljskim vojnicima i zarobljenicima.
Rijetki su danas ljudi starog kova i vaspitanja, odrasli na selu po starinskim običajima, koji su znali za svaki red i običaj, imali u sebe usađene visoke moralne i ljudske norme i vrline koje su ih krasile, bili maksimalno posvećeni porodici i zajednici, spremni na najveće žrtve i stradanje, uvijek vedri, nasmijani, veseli, skromni, dobri i vrijedni domaćini, kadri stići, uteći i na strašnom mjestu postojati. Nažalost, ono iskonsko dobro i pošteno sve više blijedi u nama, i sve je manje ljudi sa takvim istinskim ljudskim vrijednostima kakve su imali braća Vidakovići.
Neustrašivi Savo poginuo je u rodnim Raptima krajem 1992. godine, kada je ispred seoske crkve, gdje je danas sahranjen Risto a koja je obnovljena davne 1898. godine, pokušao skinuti postavljenu šahovnicu, koja je bila zamka. Vojvoda Neđo nastradao je na Borcima na Krstovdan 27.9.1994. godine sa grupom boraca Bobanske čete, kada je teško ranjen, a nažalost kasnije na VMA u Beogradu preminuo pokojni Aleksandar Masleša, dječak dobrovoljac od 17 godina, najmlađi borac Trebinjske brigade VRS.
Samo u ataru sela Rapti poginulo je desetak mladih vojnika, čak 6 iz ovog malog bobanskog sela, što govori kakva je žrtva podnesena da bi mi danas živjeli u slobodi. Po okolnim čukama, brdima i rovovima širom fronta, od Čavaške gradine do Glavske i crnogorske granice, poginuo je cvijet mladosti, momci u najboljim godinama koji su bili oličenje hrabrosti i poštenja, vrhunski sportisti, ljudi i domaćini, od braće Vidaković do pokojnog Nebojše Mašića, koji je poginuo na Gradini, Šegrta, Andrića, Ćebedžije, Vuinovića, Blaža Stankovića, Mihajla Porobića, Aleksandra Masleše, drugih heroja i vitezova koji su dali živote da bi mi danas živjeli u miru i slobodi.
Nažalost izginuli su ponajbolji među nama, najhrabriji i najistaknutiji, što je možda i razlog našeg posleratnog pada i posrnuća, jer sam uvjeren da se ne bi danas dešavala ovakva uzurpacija društva da su rat preživjeli vojvoda Neđo i Savo Vidaković, Rade Radović i ostali vitezovi našeg doba čija imena mnogi od nas nisu dostojni ni da pomenu jer smo pogazili i zaboravili ideale za koje su se oni borili i dali svoje mlade živote. Kad ponovo iznjedrimo ovakve ljudske veličine, kad nam oni budu u uzori u koje ćemo se ogledati i pratiti, doći će do napretka i obnove.
Slava herojima i vitezovima, pokoj duši i laka zemlja Ristu Milanovom Vidakoviću, njegovoj braći i svim ostalim junacima koji položiše svoje živote za mir, otadžbinu i slobodu.
Poginuli borci Bobanske čete..
ANDRIĆ MILAN 1967-1992
ANĐELIĆ DRAGAN 1958-1995
BOKUN NEDELJKO 1954-1995
BOKUN JOVO 1941-1955
BOKIĆ MOMČILO1965-1992
VUINOVIĆ RISTO 1954-1992
VUINOVIĆ TOMO 1969-1992
KARDUM ANĐELKO 1933-1992
KARDUM RISTO 1964-1992
KOMNENIĆ VLADO 1950-1995
LAMBETA MILUTIN 1942-1995
VIDAKOVIĆ SAVO 1955-1992
MASLEŠA ALEKSANDAR 1976-1994
MILETIĆ RADOSLAV 1956-1995
MIŠ RISTO 1948-1995
POROBIĆ MIHAJLO 1955-1992
REDŽO SAVO 1959-1995
STANKOVIĆ BLAŽO 1961-1992
STOLICA MIHAJLO 1946-1995
ĆEBEDŽIJA LAZO 1968-1992
ČIČKOVIĆ ŽELJKO 1964-1992
ŠEGRT RADOMIR 1947-1992
VJEČNA IM SLAVA I HVALA!!!
Nebojša Vukanović
