Danas je dan Svetog Vasilija Ostroškog i Tvrdoškog Čudotvorca, ali i Vojske Republike Srpske, koja je formirana na današnji dan teške ratne 1992. godine. Vojska i njeni vojnici odigrali su ključnu ulogu u odbrani i stvaranju Republike Srpske, podnijeli veliku žrtvu za slobodu, ali, nažalost, poslije rata su zaboravljeni, obespravljeni i poniženi od strane Republike za koju su se borili.
Prošlo je 26 godina od potpisivanja Dejtona i završetka rata, i, nažalost, za mnoge je kasno da se nepravde isprave. Tužno je gledati demobilisane borce, koji su dijelove svog tijela ugradili u temelje Republike Srpske, kako žive na ivici egzistencije, bore se da nekako prehrane svoje porodice, i koje Zla maćeha ponižava sa ponižavajućih 100 maraka.
Puno je nepravdi i mnogo toga se nagomilalo u proteklih 25 i 30 godina, previše je boraca i naroda koji se pati i preživljava na rubu egzistencije. Pokojni Rajko Delić, mučenik i isposnik iz Vlasenice čija su tri rođena brata poginula u Otadžbinskom ratu u Vojsci Republike Srpske, koji je preminuo iscrpljen od gladi, siromaštva u kući bez struje, slika je razorenog društva u kome živimo i sramnog odnosa države prema borcima.
Odnos se mora promijeniti iz korijena, a borci zaslužuju bar minimum poštovanja i dostojanstva, sigurnost i život dostojan čovjeka 21-og vijeka, a za to je neophodno samo malo više solidarnosti, pravde i pravednija raspodjela u društvu.
Nadam se da se rat i stradanje neće više ponoviti na ovim prostorima, jer ga je bilo i previše u krvavom 20-om vijeku, da ćemo svi na Balkanu izvući pouke iz prošlosti, ali i da će se odnos države prema borcima promijeniti, da će demobilisani borci Vojske Republike Srpske i Vojske Republike Srpske Krajine koji žive u Srpskoj, imati poštovanje i položaj u društvu koji zaslužuju, te život dostojan čovjeka.
Nebojša Vukanović
