Pohvala gradskim vlastima za odluke o generalu Grubaču i Petru Vitezu Vlatkoviću
Odluka skupštine grada Trebinja da Povelju grada Trebinja dodijeli generalu Radovanu Grubaču, ratnom komandantu Hercegovačkog korpusa, i privredniku Dušanu Vasiljeviću, je veoma dobar i svake pohvale vrijedan potez novog gradonačelnika i gradskih vlasti. General Grubač je istinski heroj koji je u najtežim vremenima, maja 1992. godine u jeku agresije Hrvatske vojske i HVO-a na prostor od Trebinja do Mostara i doline Neretve, došao iz Beograda u rodnu Hercegovinu, stao na čelo tek formiranog Hercegovačkog korpusa i četiri godine uspješno komandovao odbranom istočne Hercegovine.
Nažalost nakon rata general Grubač je nepravedno bio zaboravljen i zapostavljen, Hercegovci nisu cijelinili njegove velike zasluge i doprinos odbrani Hercegovine i stvaranju Republike Srpske, i zato je Povelja grada samo mali znak zahvalnosti kojim se simbolično ispravlja velika nepravda. Godinama sam pisao o teškoj nepravdi koja je pričinjena generalu Radovanu Grubaču, pukovniku Radoslavu Zubcu i brojnim drugim oficirima i vojnicima Hercegovačkog korpusa i Vojske Republike Srpske koji su nepravedno zaboravljeni, marginalizovani i zapostavljeni nakon završetka Otadžbinskog rata. Neke se nepravde teško mogu ispraviti, ali smatram da Luka i nova administracija ne samo djelimično već u potpunosti trebaju preuzeti ovo poglavlje iz mog Programa i kupovinom manjeg jednosobnog ili dvosobnog stana generalu Grubaču i pukovniku Zubcu trajno riješiti stambeno pitanje visokim oficirima Vojske Republike Srpske. Takođe grad Trebinje kao centar regije, i Zajednica opština i gradova istočne Hercegovine iz svog budžeta, trebali bi donijeti Odluku o izdvajanju manjih novčanih sredstava, oko 700 maraka mjesečno, za generala Grubača kao znak poštovanja i zahvalnosti za veliki doprinos odbrani Hercegovine u najtežim vremenima. General Radovan Grubač je izrazito častan, pošten, hrabar i sposoban srpski oficir koji je doživio sudbinu mnogih svojih prethodnika, od vojvode Mišića, Bojovića do Milunke Savić, i krajnje je vrijeme da grad Trebinje i cijela Hercegovina skromnim gestovima pažnje ispravde nepravdu koja mu je pričinjena u proteklih 20 godina.
Takođe moram javno da pohvalim i izrazim lično oduševljenje i zadovoljstvo što je za načelnika Odjeljenja za boračko-invalidsku zaštitu imenovan Petar Vlatković, takođe izrazito častan, pošten i hrabar srpski vojnik i intelektualac. Još kao dječak slušao sam priče od starijih rođaka i komšija o hrabrosti Pera Vlatkovića zvanog „Vitez“, i apsolutno sam uvjeren da će Pero Vitez Vlatković biti najbolji i najuspješniji načelnik u Lukinoj administraciji.
Svaki privrednik koji dođe u Trebinje treba da bude nagrađen, a mnogo više od Povelje Grada zaslužio je veliki i pravi biznismen Dušan Vasiljević, koji je uz Rodoljuba Draškovića najvažniji investitor koji je došao u Trebinje i Hercegovinu nakon Otadžbinskog rata.
Nebojša Vukanović
