Po drugi put za manje od mjesec dana gradske vlasti Trebinjagrubo su zloupotrijebile djecu i učenike osnovnih škola, ovaj put za marš tzv „Besmrtnog puka“. Kao narod koji je podnio ogromnu žrtvu u borbi protiv fašizma, najmanje milion Srba je stradalo u Drugom svjetskom ratu, sasvim je logično da obilježavamo Dan pobjede nad Hitlerom i fašizmom. Ipak to treba uraditi na prigodan i dostojanstven način a ne prisilno okupljati ljude i pretvarati marša Besmrtnog puka u partijski skup. To predstavlja skrnavljenje i izrugivanje velike žrtve naših predaka. 
Gradske vlasti uz pomoć SUBNOR-a su okupile nekoliko stotina svojih pristalica, a fotografije jasno pokazuju da su osim maloljetnika i učenika ulicama grada do partizanskog spomenika u parku šetali uglavnom najistaknutiji aktivisi SNSD-a i Socijalističke partije, mlađani radnici HET-a, Elektroprivrede i gradske administracije. 
SKOJEVCI su se povampirili, a da se Broz i Vlado Šegrt ustanu pomislili bi da se u Trebinju i Hercegovini ništa nije promijenilo od 1948. godine jer najistaknutiji komunisti i njihovi potomci i dalje vode glavnu riječ, i jače su pritisli narod nego OZNA u vrijeme Inforbiroa. Učenicima treba održati u školama istorijski čas, i raditi na pomirenju i jedinstvu naroda, umjesto što se on dijeli, razbija, zatuca i udara u glavu na svakom koraku. 
Činjenica da su fotografije sa marša u roku od 10 minuta podijeljene na svim stranicama trebinjskog SNSD-a, a potom i dvorskim portalima, te da je RTRS u centralnom Dnevniku dao prostora za opširan promotivni prilog, jasno govore kakva je bila stvarna namjera organizatora. Dolazak i jedne službenice iz ambasade bratske Rusije je smišljen, i ima za cilj da izazove emocije kod našeg naroda koji tradicionalno i vijekovima gleda u Rusiju kao jedinu zaštitnicu. 
Omladinci SNSD-a nemaju predaha, jer od sleta povodom dolaska Vučića, Ubala, roštilja, prvomajske udarničke akcije do marša Besmrtnog puka i partijskih sastanaka, stalno su u punom pogonu i kampanji koja ima za cilj da se manipuliše građanima i stvori slika o nekom prividnom radu i aktivnostima. 
Među brojnim komunistima našao se i jedan sveštenik, koji je krst sakrio u džep mantije valjda da ne bi puno štrčao i odudarao od okoline. On je dobar čovjek i ne treba mu na tome zamjeriti jer je sigurno imao dobre namjere. Ipak ako je predsjednik SUBNOR-a u Trebinju istovremeno i predsjednik Crkvene opštine, onda ludilu kraja nema, i svako čudo je moguće.
