Opština Ravno počela je asfaltiranje Ivanice, što je dobro i za svaku pohvalu. Trasa koja je planirana da se asfaltira ide dijelom koji zaobilazi većinu srpskih kuća (vjerovatno slučajno) i završava se u dijelu Ivanice gdje žive novonaseljeni Hrvati iz srednje Bosne i drugih krajeva, koje po pričanju mještana već duže vremena konstantno naseljava katolička crkva, sa namjerom promjene nacionalne strukture stanovništva.
Podpredsjednik opštinskog vijeća Ravno i jedan od odbornika, Pero Sredanović, uvidjevši da nije planirano asfaltiranje ulice gdje je njegova kuća, napokon shvata da ga niko u strukturama opštine Ravno ne shvata za ozbiljno i nekoga ko je bitan u organima opštine, iako ga većina Srba, mještana cijele opštine Ravno smatra hrvatskim odbornikom, jer uopšte ne zastupa njihove interese, već samo svoje i onih koji ga podržavaju. Ponižen i uvrijeđen, smišlja plan kako da riješi asfaltiranje ulice u kojoj je njegova kuća. Potrebni novac za asfaltiranje ulice, obezbjeđuje tako što uzima većinu sredstava koje je za Srbe, povratnike u opštinu Ravno izdvojio iz svog budzeta Grad Trebinje.
Sve to biva malo, pa isti uzima sva sredstva od ministarstva za izbjegla i raseljena lica RS za 2018. godinu, i tako obezbjeđuje potreban iznos za asfaltiranje, ali više ne za jednu ulicu, već za dvije, jer se njegova kuća nalazi na uglu gdje se spajaju ove dvije ulice.
I ovaj put, kao i mnogo puta do sada, izdao je svog dugogodišnjeg prijatelja, Nebojšu Neša Kolaka, jednog od osnivača i utemeljitelja SNSD na Ivanici, i čovjeka po kojemu se Ivanica najviše prepoznaje. Jednom riječju, Kolak je svojevrsni ambasador Ivanice. U ovom projektu asfaltiranja Ivanice, zaobiđena je ulica u kojoj živi Nešo Kolak ali zato je neplanirano asfaltirana, od istih sredstava, treća ulica u kojoj žive novonaseljeni stanovnici Ivanice. Kolak tako ispada kolateralna šteta, po ko zna koji put.
Od tih sredstava moglo se obnoviti 15. kuća u srpskim selima koja su do temelja uništena od hrvatske vojske u posljednjem ratu. Prilikom posjeta srpskim selima u opštini Ravno, generalni sekretar SNSD Luka Petrović, više puta je rekao Peru Sredanoviću i njegovim saradnicima da bi bilo dobro da se u svakom selu gdje nije obnovljena ni jedna kuća obnovi makar jedna. Takvih sela, uglavnom srpskih, na prostoru opštine Ravno i danas je na desetine. Sredanović se toliko osilio i pobahatio, da ne sluša ni preporuke generalnog sekretara svoje stranke, Luke Petrovića, već tjera po svome.
Da ovakve postupke ne radi prvi put, već da se to ponavlja skoro stalno i da sredstva za elektrifikaciju, obnovu, pomoć za povratnike dodjeljuje svojim poltronima, nekima i više puta.
Prije nekoliko dana, pojavio se na televiziji dajući izjavu predstavljajući se javnosti kao neki dušebrižnik za povratnike u jednom selu u kome nema niti jedan povratnik, što svako može provjeriti. Umjesto da ode u selo Kutina i posjeti pravu povratničku porodicu Prnjat, koja se na svoje ognjište vratila 1998. godine i dan danas živi bez osnovnih uslova za život, bez struje, vode, lošeg puta. Ovdje pozivamo i novinare da posjete i jedno i drugo mjesto i uvjere se u istinite navode.
Navedena sredstva su se mogla utrošiti i u početak obnove jedine neobnovljene pravoslavne crkve Sv. Proroka Jeremije, u selu Začula, koja je u ratu minirana od strane Hrvatske vojske. Prije par godina na Ivanici je napravljen, sredstvima Vlade RS, novi Vatrogasni dom, koji danas zjapi prazan i u koji niko nije zaposlen. Vjerovatno se čeka da se Srbi još rasele sa Ivanice, kako bi se tu zaposlio neko drugi. Jedini zaposleni u opštini Ravno od rata do danas su Pero Sredanović i njegov prijatelj i bliski saradnik Danilo Mandeganja, iako je poznato koliko bi Srba trebalo biti zaposleno u opštinskim organima prema popisu iz 1991. godine. Na proteklim izborima Sredanović je javno agitovao i vukao za ruku i ono malo preostalih Srba glasača da glasaju, iz samo njemu znanih razloga, za hrvatskog predstavnika Dragana Čovića, što je dodatno zbunjivalo srpske glasače i izazvalo veliki revolt. Možda su razlozi za to da mu se Srbi oduže što su ih njegovi sunarodnici bacali u jame tokom Drugog svjetskog rata ili što im je obezbjedio dobar položaj, posebno u HNK, gdje su od završetka posljednjeg rata do danas nekonstutivan narod. Možda je razlog i što im je omogućio gradnju srpske pravoslavne crkve na Ivanici, iako ga je vladika Grigorije zamolio da pomogne oko procedura, potrebnih za gradnju crkve. Mještani Ivanice i okolnih srpskih sela od 2005. godine redovno su tražili od opštine Ravno dobijanje urbanističke saglasnosti da bi ušli u proceduru dobijanja građevinske dozvole i otpočeli izgradnju pravoslavne crkve na Ivanici, koja se u ovom mjestu pominje još 1695. godine. Na sve zahtjeve upućene opštini Ravno od 2005. godine do danas nije se dobio ni jedan odgovor.
Kao starosjediocima, danas povratnicima, iako poštuju sve zakonske procedure, ovakvim odnosom opštine Ravno, srpskim povratnicima na Ivanici uz sve ostale probleme, ugrožena su i prava ispovijedanje vjere. Iako je Sredanović predstavnik Srba i stanovnik Ivanice, nikada nije pokazao interesovanje da se riješi pitanje gradnje srpske pravoslavne crkve na Ivanici, već naprotiv, pokazao je veliku ravnodušnost po ovom pitanju. Iako je predstavnik Srba u opštini Ravno, koji bi trebao da vodi računa o nacionalnim i drugim interesimaSrba povratnika, nikada do sada nije uradio ništa da se zaštite nacionalni i duhovni interesi Srba na prostoru opštine Ravno. Za razliku od opštih interesa, njemu su lični interesi na prvom mjestu. Dok su Srbima povratnicima na svoja vjekovna ognjišta na Ivanici i na velikom dijelu opštine Ravno ugrožena elementarna prava na život i ispovjedanje vjere, novonaseljenim Hrvatima na Ivanicu gradi se bez ikakvih prepreka, velelijepa katedrala na Ivanici, na mjestu i u kraju gdje kroz cijelu istoriju nije postojala ni katolička crkva ni katolici. Srbi iz Ivanice za razliku od njih, u pravoslavnu crkvu prisiljeni su da idu u manastir Zavala, Dubrovnik ili Trebinje…
Mještani Ivanice već desetak godina traže da im opština Ravno omogući otvaranje ambulante, jer je Ivanica najveće naseljeno mjesto na prostoru opštine Ravno. Razlog tome je velika udaljenost (oko 60.km). od mjesta Ravno, gdje je i sjedište opštine. Potreba svakako postoji, što svjedoči i nedavni događaj kada je u saobraćajnoj nesreći na Ivanici tragično stradalo jedno lice, a ranije je na Ivanici umrlo nekoliko lica upravo zbog nepružanja adekvatne medicinske pomoći. I na ovaj apel mještana Ivanice, vlasti u Ravnom nisu nikada pokazali dobru volju da pomognu.
