Kako je Milica Marković zgazila spoljnu politiku Milorada Dodika
Milorad Dodik je 15-og aprila 2015. godine Narodnoj skupštini Republike Srpske predložio na usvajanje Deklaraciju o priznavanju genocida Turske nad Jermenima od 1915. do 1917. istakavši u obrazloženju da se Srbi solidarišu sa Jermenima zbog genocida i pokolja koji je nad njima izvršili Turci tokom raspada Otomanskog carstva, kada je za kratko vrijeme ubijeno ili protjerano 1 500 000 Jermena. Istovremeno njegova poslanica u Predstavničkom domu PS BiH Milica Marković, kao Izvjestilac Komisije za društvena pitanja, zdravlje i održiv razvoj Savjeta Evrope o Sarsnag vodnom rezervoaru u Nagorno-Karabahu, predstavila je Savjetu Evrope Izvještaj u kome se, između ostalog, teško optužuje Jermenija da „namjerno uskraćuje vodu Azerbejdžanu, namjerno izaziva ekološku katastrofu i vrši ekološku agresiju koja bi se mogla nazvati neprijateljskim aktom prema Azerbejdžanu. Jermenija je okupirala vještačko jezero, te povrijedila Helsinšku konvenciju o upotrebi voda ugrozivši život stanovništvu Azerbejdžana…“ Markovićeva je napisala jednostran i veoma pristrasan Izvještaj u korist Azerbejdžana nakon dvije posjete Bakuu, a da pri tome nije otišla u Jermeniju i čula stavove druge strane, iako je to bila obavezna po Pravilima Savjeta Evrope. Miličina nekorektnost, pristrasnosti, korištenje teških optužbi i kvalifikacija suprotno platformi OSCE-a, dodatno je iznenađujuća imajući u vidu tragična iskustva i demonizaciju kroz koju su prošli Srbi tokom procesa raspada Jugoslavije.
Sudeći po Milicinim stavovima, Jermenija nema terensko vozilo sa zimskim gumama koje bi moglo da se kreće po planinskim putevima. Pravdajući se pred kamerama svoje partijske televizije RTRS-a, Markovićeva je izjavila da nije bila u prilici da ode u Jermeniju i Nagorno-Karabah, i čuje njihov stav jer se radi o planinskoj oblasti koja je nepristupačna zimi, a Jermeni joj navodno nisu mogli organizovati prevoz i posjetu.
Naftom bogati Azerbejdžan očito nema problema sa džipovima i zimskim gumama, pa je Markovićeva i ljeti i zimi posjetila Bakuu, prvi put od 14-og do 20-og decembra 2014, i drugi put od 24-og do 28-og avgusta 2015. Tom prilikom detaljno se upoznala sa stavovima azerbejdžanske strane i vjerno ih prenijela u svom jednostranom pro-azerbejdžanskom Izvještaju Savjetu Evrope.
Sumnju da Jermenija ipak možda ima bar jedno terensko vozilo probudila su pisma koja je u više navrata napisao Hermin Nagdilan, potpredsjenik Skupštine Jermenije, ministar vanjskih poslova Nagorno-Karabaha Armin Aleksijan, te ostali zvaničnici Jermenije i Nagorno-Karabaha. Oni su u više navrata pozivali Milicu Marković da dođe u posjetu, obiđe sporni region, čuje njihove statove i napiše objektivan Izvještaj. U pozivnim pismima Markovićevoj, koji su upućeni i čelnim ljudima Savjeta Evrope, Jermeni traže od Milice da samo odredi datum posjete kako bi joj obezbjedili logistiku i sastanke sa najvišim zvaničnicima i predsjednikom jermenskog Parlamenta.
Uprkos brojnim pozivima, za više od godinu dana Milica nije uspjela naći slobodan dan i posjetiti pravoslavnu Jermeniju, pa je napisala izrazito pristrasan Izvještaj u korist Azerbejdžana, većinski naseljenog muslimanima. Njen Izvještaj i ponašanje oštro se kosi sa spoljnom politikom Milorada Dodika, koji je odnedavno odbacio iznosanu američku „spitfajericu“ i na brzinu presvukao ruski šinjel. Pravoslavna Jermenija sa svega 3 000 000 stanovnika okružena je Turskom, Azerbejdžanom i Iranom, i tek uz značajnu vojnu, diplomatsku i ostalu podršku Rusije nekako uspjeva da opstane na Kavkazu okružena sa više stotina miliona muslimana. Turska je ključni strateški partner Azerbejdžana, pa je čudno što je Markovićka pokazala simpatije prema prijateljima Redžepa Tajipa Erdoganovim, i svojim „probosanskim kavkavskim Izvještajem“ nanijela veliku štetu pravoslavnoj braći Jermenima, koje jedino štite Putin i Rusija.
Da li su uzrok tome ćelave ljetne gume na jermenskim džipovima, ili nafta bogatog Azerbejdžana, možda će pokazati vrijeme i eventualna istraga koju vode Jermenija, Rusija i Savjet Evrope. Zanimljivo će biti vidjeti kako će na sve reagovati Milorad Dodik, i da li je možda skandalozan Izvještaj i čudno ponašanje njegove poslanice bio glavni uzrok što se Dodik prošle godine vratio sa pola puta, i nije uspio da sleti u Jerevan na obilježavanje stogodišnjice od genocida Turske nad Jermenima.
Nebojša Vukanović
